Het voelt als een vakantie!

Tjsa, wat kan ik hier nou meer schrijven dan wat de titel al zegt? Laat ik eens een korte beschrijving geven van wat ik afgelopen weken gedaan heb...

Om te beginnen ben ik hier op stage natuurlijk. Ik zit veel achter de laptop en heb sinds kort de verantwoordelijkheid voor de “tuin” van het kantoor. Dat wil zeggen, we hebben drie appelbomen geplant en een aantal viooltjes in bloembakken staan. Deze doen het allemaal erg goed, natuurlijk door mijn tomeloze en onverwoestbare inzet voor deze prachtige planten en bomen. (voor de lezers die mij minder goed kennen, ik houd van sarcasme en een beetje zelfspot)

Naast werken heb ik de laatste twee weken veel vrij gehad. Dit is vanwege victory day en andere nationale feestdagen welke niet helemaal duidelijk waren voor mij. Wat we in Nederland bevrijdingsdag noemen heet hier “overwinningsdag”. We zijn hier niet bevrijd, maar hebben de vijand overwonnen is hier de algemene gedachte. Ach, prima ook, ik heb lekker een dagje vrij. Met het weer wat hier nog steeds is, is dat helemaal geen straf;)

Afgelopen vrijdag was die dag dus. 9 mei. Het idee wat u misschien heeft van grote parade’s en defile’s klopt helemaal. Alleen jammergenoeg niet dit jaar. Eens in de vijf jaar wordt hier groots uitgepakt met een show van al het materiaal van defensie. Lijkt me vrij indrukwekkend. Al stond er vrijdag alleen wat materiaal wat gebruikt is in de 2e wereld oorlog. Verder lijkt het best wel op de Nederlandse 4 mei viering; bij de monumenten liggen veel bloemen en kransen. Ook worden oorlogsveteranen gehuldigd en is er een woordje van de president en andere”bobo’s”.

Dan neem ik u weer even mee terug in de tijd, dinsdag 6 mei. Toen stonden we om 06:00 uur klaar om te vertrekken voor een field trip naar de regio Issyk-Kul. (Dat is dat grote meer in het oosten van Kirgizie) dit is het op een na grootste bergmeer ter wereld. Uit eigen ervaring weet ik nu dat het in mei nog best koud is om te zwemmen.. Ook zijn de wegen niet altijd even goed om te rijden. Soms zijn het niet meer dan goed onderhouden grindpaden. Onderweg zijn we langs een schaalmodel van de Grand Canyon gekomen, hebben we met sneeuw bedekte bergen gezien, enorme vlaktes zonder iets er op, hebben we talloze herders op paarden gezien, kregen we hier en daar gezelschap van loslopende koeien, kregen we yoghurt aangeboden van een oude vrouw en zagen we nog veel meer!

Die yoghurt smaakte trouwens verassend veel zoals thuis. Ook heb ik geholpen met het distribueren van pootaardappelen. 80 zakken van 25 kilo uit de vrachtauto (die vrachtauto was in zijn vorige leven onderdeel van de vloot van het inmiddels failliete Erens transport in Hoensbroek) naar een kelder tillen. Even voor de ontspanning wat fysieke arbeid is altijd fijn. Daarbij vonden ze dat zelfs ik hard kon werken.

Ook hadden we een televisieploeg van de nationale tv zender uitgenodigd om eens een reportage te maken over de landbouw in Kirgizie. Ze zijn 2 dagen bezig geweest met filmen en natuurlijk heb ik het weer gered, met een dag of 10 kom ik nagesynchroniseerd in het Russisch op de nationale televisie van Kirgizie. De vragen waren voornamelijk hoe ik vond dat de kirgizische landbouw is en hoe de landbouw in Nederland ontwikkeld is. Opvallend is dat als je Nederland zegt tegen boeren hier, ze spontaan enthousiast worden en ze maar al te goed weten dat wij als Nederlandse boeren toch maar een bijzonder volkje zijn. Ook staat Wageningen UR erg hoog aangeschreven. Tot en met het Kirgizische platteland is het bekend. Niet voor niets dus de 2e beste agrarische universiteit ter wereld.

In het appartement waar we sliepen was ik ineens erg blij een niet zo modern studentenhuis gewend te zijn in Nederland. De staat van het huisje was vergelijkbaar met een slecht onderhouden Nederlands studentenhuis. Gelukkig ben ik creatief genoeg om eieren in de fluitketel te koken en heb ik aan een vork en pan genoeg om een ei te bakken.

Tijdens de reis is er natuurlijk veel mogelijkheid om met elkaar te praten onder andere heb ik de vraag gesteld waarom mensen hier (in mijn omgeving tenminste) praktisch nooit naar de moskee gaan, zich islamitisch voelen, alcohol drinken, roken maar absoluut geen varkensvlees eten.. Dit lag behoorlijk gevoelig en er kwam dan ook niet echt een duidelijk antwoord op. Het zijn pittige inhoudelijke discussies, maar als je aan het eind kunt zeggen dankjewel voor deze kritische houding dan zijn ze wel nuttig. Op wat voor manier dan ook.

Op de terugreis hebben we heerlijk gezwommen in het meer, voor een half uur. Ook hebben we geteten langs een van de twee wegrestaurants op een trip van 600 km.

Toch lag ’s avonds mijn “eigen” bed wel weer heerlijk, al zou mijn bed in Haulerwijk soms toch ook wel erg lekker zijn om in te liggen.

Owja, om jullie even jaloers te maken, het begint bijna saai te worden, maar het is hier strak blauw, een graadje of 22/23 en de vooruitzichten zijn voor vrijdag 30 graden en strak blauw. Als ik terug kom midden in de zomer zal ik het wel koud krijgen in Nederland..


Groet'n Albert