Studeren, Studeren, Studeren
Door: Albert Boersen
Blijf op de hoogte en volg Albert
07 April 2014 | Kyrgizië, Bisjkek
De vriendengroep waar ik de afgelopen tijd (en in de toekomst) deel van uit maak is een erg hechte groep. Ze vertelden mij dat ze met ongeveer 11 jongens naar een Turkste middelbare school gingen. Hier waren ze zonder ouders en op elkaar aangewezen. Je kunt het het best vergelijken met een universiteitscampus in Nederland. Maar dan met tieners. Op die manier is het natuurlijk erg logisch dat je veel naar elkaar toe groeit. Van de 11 zijn er nu 9 in Kirgizie waarvan er 7 elkaar nog zeer regelmatig zien. Minimaal eens in de week. Er zijn er 2 toch wat buiten de bood gevallen. 2 anderen maken ook deel uit van de groep maar deze zijn in het buitenland om, je raad het al, te studeren. Eentje zit in Amerika en een ander in Dubai.
Dat idee van studeren heeft de rest ook in het hooft. Van 1 jongen, Azamat, weet ik dat hij aan het einde van de zomer ook richting Amerika gaat om daar een 1 jarige MBA te gaan doen. Ze moeten ook wel, in Kirgizie zijn de mogelijkheden om echt een goede opleiding te volgen zeer minimaal.
In een gesprek met Bakylet vertelde hij mij dat ook hij graag naar Amerika toe wil. Ook om daar een MBA te halen. Want zo zij hij, kennis is macht. En tsja, daar streef je naar als Kirgizische jongen.. Wat mij elke keer weer opvalt is dat men wel denkt aan studeren, maar totaal geen idee heeft wat ze gaan doen na die studie, of waarom ze juist een studie nodig hebben. Studeren is een doel opzich. Het is denk ik anders dan in nederland. Wij zijn gewend om te studeren na de middelbare school. Zelfs nadat we dat hebben afgerond zijn we nog steeds een van de vele met die een studie hebben afgerond. (over het algemeen, uitzonderingen daar gelaten natuurlijk) Wij denken na over wat voor soort bedrijf, welke functie wat voor branche, secundaire arbeidsvoorwaarden en noem maar op. We moeten ook wel, aangezien we veel condurentie hebben in onze “kenniseconomie”.
In Kirgizie ligt dit anders. Het gemiddelde opleidingsniveau is hier laag. Het is me nog niet duidelijk of hier een leerplicht is, maar als deze er is wordt er niet echt op gecontroleerd. Ik bedoel hiermee dat het niet lastig is om gewoon lekker aan het werk te gaan als je geen zin hebt in school. Het komt er op neer dat mensen die dus wel een hoge opleiding genoten hebben hier aanzien hebben. Men kijkt tegen je op als jij die ene bent die naar Amerika of Europa bent geweest. Je hebt hier dus ook bijna een baan garantie als je gestudeerd hebt. Dat is een groot verschil met Nederland.
Welke baan men dan krijgt is niet erg van belang denk ik. Wanneer ik er naar vroeg werd er simpel omheen gepraat en gezegd dat ze eerst wilden studeren. Terwijl ik met mijn Europese denkwijze dacht “hoe kun je nou een goede opleiding kiezen als je niet weet wat je ongeveer wilt?” Die “korte termijn” visie is denk ik nog een erfenis van de sovjetunie, waar ook alleen op korte termijn gedacht werd door velen. Goed, genoeg verschillen dus om over door te praten. Discussies die soms hoog oplopen omdat een man hier niet gewend is om buitenshuis tegenspraak te krijgen van mensen die niet helemaal tot de vertrouwenskring behoren. Tegelijk zijn we het er over eens dat we het niet eens kunnen zijn en dat we, wat nog veel belangrijker is, ook na een discussie in het zelfde huis wonen.
Het studeren lijkt hier soms een doel opzich. Is ook best begrijpelijk als je nagaat wat de gevolgen zijn als het een studie hebt afgerond. Natuurlijk heb ik ook mijn mening gegeven over het studeren. Ik zei bijvoorbeeld dat als ik een toekomst idee heb en daarvoor geen master of universitaire studie nodig heb, ik ook geen extra studie zal volgen. Ook al heb ik de mogelijkheid. Dit wat iets wat ze maar slecht konden begrijpen. Vanuit hun perspectief ook allemaal weer begrijpelijk.
Waar ze dat studeren allemaal van betalen zou ik niet weten, daar heb ik nog niet over doorgepraat. Maar een jaartje studeren in het buitenland kost duizenden zoniet tienduizenden dollars geloof ik. Iets wat ik niet even in mijn spaarpotje heb zitten.
Wat mij ook opvalt is dat al het over studeren gaat men het alleen heeft over Europa, Amerika of Dubai. Natuurlijk probeer ik ze allemaal lekker Nederland aan te praten, maar daar willen ze nog niet aan. Rusland wordt in dit verhaal totaal niet gemoemd. Rusland is om te gaan werken en geld te verdienen, maar niet om kennis op te doen aldus een van de jongens. Iets wat mijn kapitalistische hart eventjes sneller deed kloppen;)
Groet'n vanuit een bewolkt en regenachtig Bishkek,
Albert
-
07 April 2014 - 21:21
Ineke:
Hallo Albert,
Ik vind die bergen nog steeds het allermooist.
Je verhaal is leuk, ik lees al jou verhalen.
en gaat heel goed en mij werk is gewoon prima en verhaal is vet leuk
en mij mama heeft leuke baan. bij veenhuizen en albert ik wens je hele fijne dag
en tot ziens doei lieve albert boersen
Groetjes ineke boersen,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley